Баурайында өр Алтайдың

Тұрған мекен - Шыңғыстайым,

Туып сенде, есейдім де

Кең өмірге қанат жайдым.

Шыңғыстайым - кұт мекенім,

Сен деп қалам тербетемін,

Өзінді ойлап сағынғанда

«Ауылым» деп әндетемін.

Бала шақта кезген талай

Сағындырар орман-тоғай.

Қымбат маған Көбен көлі,

Өзенің де Бұқтырмадай.

Әсем жота Үшкіртаудан

Шаңғы теуіп сайран салғам,

Тау аясы «Көкбұзауда»

Алғаш қолға шалғы алғам.

«Күркіре ме», «Қызыл қайың »

Бұлақтарын мөлдір дәйім,

Дәмін татпай кете алмаймын

Ауылға әр келген сайын.

Шықты өзіңнен аты дардай

Ірі тұлға - Оралхандай,

Ауылсың сен - таланттарды

Тудыруға жаралғандай.

Әбдікерім болыс салған.

Махмұттың ізі қалған

Мектеп мәңгі естен кетпес

Қаншама ұрпақ білім алған.

Жастық шағым жалындаған

Өзіңде өткен мен бір балаң,

Тілеп өтем «мекен бол - деп -

Берекеден арылмаған»!

                                         Автор: Тапғат Кашқынбаев

                                           Өскемен қаласы 2013 ж.