1941-1945 жылғы Ұлы Отан соғысы еңбек армиясын қалыптастырды. Еңбек Армиясына 121 мың неміс, 30 мың кәріс халқы шақырылды. Осы арнайы қоныс аударушылармен қосқанда 700 мың қазақстандық еңбек армиясына тартылды. Еңбек армиясына әскери комиссариат арқылы шақырылып, олардың жұмысқа орналасуы, көздеген кәсіпорныға жеткізілуі НКВД-ның жіті бақылауында болды. Еңбекке жұмылдыру барысында денсаулық сақтау, тұрмыс жағдайы қарастырылмады.

«Карагандауголь» шахтасы жұмысшыларының жағдайы өте нашар болды. Қарағанды облыстық партия комитетінің 1942 ж 1 тамыздағы қаулысында шахта жатақханаларының өте төмен санитарлық жағдайы, құрт құмырсқа қаптаған соң жұмысшылардың жертөлелерлің шатырына түнеп жүргені айтылды. Ауыз су мәселесі мен судың тапшылығынан жуыну өте қиын болды. 30-40 адамға бінеше күнге бір бөшке су берілетін. Кстенко атындағы шахтада 240 кісілік бөлмелер оларға 20 шелектік су беріп отырған. Су ішетін ыдыс та жоқ.Төсек жабдығы деген атымен болған жоқ. 20 шахтада жұмыс істеп жүрген 480 жұмысшының 252-не ғана матрас берілген, қалғандары жалаң ағаш сәкіде жатқан. Қолжуғыш, кір жуу, монша ұйымдастырмаған. Жарымаған еңбекақы төмен, тамағы нашар, киім жоқ. Соғыс жағдайында бөлінген аздаған ссуда жұмысшылардың сұранысын қамтамасыз ете алмады. Ал жергілікті билік жұмысшыларға жағдай жасауды ескерген де жоқ. Тұрмыстың төмендігі мен аштықтан ісінген талай жұмысшы бақилық болды.  

Адам төзгісіз жағдайда Қарағанды шахтасында еңбек еткендер қатарында біздің жерлесіміз мақаншылық Бәкей Жирентаев та болған. Бәкей Жирентаев 1903 жылы Семей (бүгінгі Шығыс Қазақстан) облысы Мақаншы (қазіргі Үржар) ауданы Қарғалы ауылында дүниеге келген. «Жас қайрат» ұжымшарында механизатор болып істеген. 1942 жылы әскер қатарына шақырылып, Қарағанды шахтасында еңбек армиясына жіберілген. Шахтаның ауыр жұмысы, тұрмыс жағдайының төмендігінен ауруға шалдығып, 1943 жылы Қарағандыда қайтыс болып, сонда жерленген.