(1904-1979 жж.)

Кемешев Салих 1904 жылы Күршім ауданының Қарағанды ауылында (ескі Мөнекей, бүгінде су астында қалған) дүниеге келген. Балалық шағында әкесі Кемеш Адамбайұлынан ескіше оқып, білім алған. Кемеш ауылда үлкен молда болып, 1937 жылы «Халық жауы» ретінде сотталып, Семей түрмесінде дарға асылған.

Салих Кемешұлы он саусағынан өнер тамған ұста ғана емес, ерекше талантты ағаш шебері болған. 1941 жылы Ұлы Отан соғысы басталғанда Совет Армиясы қатарына шақырылады. Марқакөлдің Ақбұлақ ауылынан сол кездегі аудан орталығы Зайсанға Ертістен өтетін көпір болмаған. Күзгі астық піскен уақытта Ертіс өзенінің суы азайған соң Зайсанға жеткізілген. Зайсанда сол жылы астық өте жақсы шыққан екен. Өскеменнен көлік келіп әскерге шақырғандарды әкеткенше оларды жұмысқа пайдаланыпты. Салих еңбекке деген ұмтылысымен, қолының шеберлігімен басшылардың көзіне түседі. Істен шығып тұрған молотилка, т.б. техниканы жөндеп тез іске қосып отырған.

Соғыстың алдында құрылған Үлкен Қаратал ауылындағы МТС-ке апарып, соғысқа жібермей жұмысқа салып, сол жерде қалдырады. Барлық ауыр жұмысты көтеруге тура келеді. Тынымсыз таңның атысы, күннің батысы еңбек етті. Бір қызығы іргелес аудандағы семьясына да хат жаздырмаған. Ауылдың іргесінде еңбек етіп, соғыс біткенше ауылға бір жапырақ хат жазғызбаған, сол кездің талабы солай болды.

Соғыс аяқталғаннан кейін, тек 1945 жылдың күзінде елге оралады. Соғыстан кейінгі бар өмірін ауданның әлеуметтік-экономикалық дамуына жұмсады. Өмірінің соңғы күндеріне дейін Марқакөл ауданы (қазіргі Күршім) Горный (қазіргі Ақбұлақ) совхозының ұстаханасында жұмыс жасап, мақтау тақтасынан түспеді. Салих үш ұл, үш қыз тәрбиелеп өсірген. Бүгінде көзі тірісі екеуі ғана - ұлы Нәбиолда, қызы - Гүлнәр. Зәпила, Роза, Ниғметолда, Қайролданың арттарында ұрпақтары қалды. Жұбайы Күлжиһан соғыс кезінде өте ауыр жағдайда артельде жұмыс істеп, алтын, күміс жуған. Ұлы Жеңіске еңбектерімен өлшеусіз үлес қосқан Кемешевтер қиын кезеңдерді бастарына өткізіп, ауыр жұмыс жасаса да, соғыс ардагері қатарына қосылмады. Еңбек Армиясы қатарында болғаны ескерусіз қалғаны өкінішті.

Нәбиолда Кемешев

Өскемен қаласы